تحلیلگر سی. ان. ان. در یادداشتی به اسکار امسال پرداخته و مراسم اهدای جوایز را تحلیل کرده است. متن این یادداشت به شرح زیر است:

یکی از جالب‌ترین لحظات اسکار 2013 میلادی در آخرین دقایق آن رقم خورد؛ زمانی که «میشل اوباما» بانوی نخست کاخ سفید، از طریق ویدئو کنفرانس، بهترین فیلم سال 2013 معرفی کرد.

مراسم اسکار

اگر شما نیز مانند ما بیندیشد، از خود خواهید پرسید که اهمیت این مسئله در چیست؟ به ویژه زمانی که نام برنده جایزه بهترین فیلم سال از درون کاخ سفید اعلام می‌شود. اما وقتی بیشتر به این موضوع فکر می‌کنید که چرا میشل اوباما، جشن مراسم اسکار را به پایان برد، متوجه می‌شوید که این مسئله موضوع سیاسی بودن اسکار را بیش از گذشته پررنگ می‌کند.

زندگی سیاسی در واشنگتن دی‌سی به اندازه کافی و به تنهایی جذاب است، اما زمانی که این مسئله با رویدادهای هالیوودی عجین می‌شود، شاهد فیلم‌هایی خواهیم بود که سال جاری در اسکار به تصویر کشیده شد. تم و نمادهای سیاسی همواره در مراسم اهدای جوایز اسکار وجود داشت، اما فهرست اسکار 2013 مملو از تصاویر سیاسی بود. فیلم “Zero Dark Thirty” (شاید نام «30 دقیقه بامداد» بهترین ترجمه برای آن باشد) که کاندیدای کسب جوایز بسیاری شد و جایزه اسکار در صداگذاری را آز آن خود کرد، نمونه‌ای از این رویداد است.

اگر بدنه اصلی این فیلم را نادیده بگیریم، پروژه «کا‌ترین بیگلو» کارگردان این فیلم، یکی پربحث‌ترین فیلم‌هایی است که در سال 2012 درباره کشته شدن «اسامه بن لادن» رهبر سازمان تروریستی القاعده، ساخته شده است. فیلم نامه «Zero Dark Thirty» که توسط «مارک بوآل» نوشته شده، آتش بحث و جدال‌ها درباره شکنجه در آمریکا را شعله ور‌تر کرده است.

از سوی دیگر، فیلم «لینکلن» ساخته “استیون اسپیلبرگ” که چگونگی آغاز جنگ داخلی در دوران شانزدهمین رئیس جمهوری آمریکا و پایان آن را به تصویر می‌کشد، یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌هایی بود که بر پرده اسکار به نمایش درآمد. «دانیل دی لوئیس» که نقش آبراهام لینکلن را بازی کرده و برنده بهترین بازیگر مرد نقش اول شد، در هنگام دریافت جایزه از فردی که تاثیر فوق العاده‌ای بر او داشت، تشکر کرد.

و البته فلیمی به نام «آرگو» نیز وجود داشت. اما صحبت درباره آن بسیار تحریک آمیز است. از زمانی که این فیلم در پاییز گذشته به نمایش درآمد، بسیاری از مسائل تاریخی زیر سوال رفت و تصویری که از «جیمی کار‌تر» وجود داشت، چند تکه شد. آرگو در صحنه بین الملل نیز دردسرهایی را به دنبال داشت و اعتراض شدید مقام‌های ایرانی را برانگیخت.

ما به خوبی می‌دانیم که نسخه‌ای از هالیوود سیاسی است. اما اینطور به نظر می‌رسد که این دوره از مراسم اعطای جوایزه، طعم سیاسی بیشتر از آنچه ما تصور می‌کردیم، داشت.

«جان آلون» یکی از نویسندگان «سی ان ان» در این باره می‌نویسد: «این مراسم بیش از هر زمان دیگری، اسکار را سیاسی کرد و تاریخ را به صحنه برد و البته ثابت کرد که زمانی که با تماشای فیلمی سرگرم می‌شویم، هم می‌توانیم باهوش باشیم و هم احمق.»

عصر ایران